Iedereen met een chronische ziekte weet helaas wat een flare-up betekend, en we vrezen dit fenomeen allemaal. Je zou ook wel van een herval kunnen spreken. Al vind ik dit nog negatiever klinken.
Een flare-up is een (tijdelijke) toename van al reeds aanwezige klachten, klachten die we al hadden maar waar we ietwat nog mee kunnen functioneren.
Dit kan zich beperken tot bepaalde delen van je lichaam, maar soms is het een aanval op je gehele lichaam en dit zowel fysiek als mentaal.
Wanneer je leeft met een chronische ziekte, pas je je standaarden aan. Je leert functioneren met een bepaald pijnlevel dat hoger is dan onze medemensen. We weten allemaal dat het niets uithaalt om elke dag over de grond te kruipen van de pijn, dus we leren er mee leven en we leren zo goed als mogelijk te functioneren. Dit wordt overhoop gehaald tijdens een flare-up, je 'basisniveau' van pijn ligt plots vele malen hoger.
Mijn standaard pijnniveau op 'normale' dagen is gemiddeld 5 à 6, maar tijdens een flare-up is dit makkelijk 7 à 8. Wetende dat iemand zonder chronische ziekte bij een 4 of 5 zich zou ziekmelden op het werk en wat rust zou nemen.
Een flare-up dwingt ons om een stapje terug te zetten, hoe moeilijk dat soms ook is. Voor mij is het telkens opnieuw een confrontatie met mijn eigen grenzen, nog eens met de neus op de feiten van wat ik vroeger zonder problemen kon, dat nu niet meer zo is.
Een flare-up kan getriggerd worden door bepaalde omstandigheden als:
verandering in weer/temperatuur
stress
slecht slapen
over je grenzen gaan
verandering in behandeling/medicatie
bepaalde voeding
Maar het kan evengoed ook 'spontaan' gebeuren wanneer je immuunsysteem verzwakt is.
Momenteel zit ik in een opbouwende flare-up. Ik voelde mij al enkele weken lichtjes achteruit gaan. Bepaalde latent aanwezige symptomen begonnen terug meer aandacht te vragen, de vermoeidheid is nog zwaarder dan gewoonlijk.
Dit is een teken dat mijn infectie actiever aan het worden is en meer gifstoffen afscheid in mijn bloedbaan.
Spontaan of getriggerd? Wellicht het laatste. De gehele crowdfunding, die mij al sinds januari bezighoudt, vergt veel energie van mij. Doordat er een deadline vasthangt aan lopen voor lyme (30 april) kan ik dit niet op mijn eigen tempo doen en brengt dit heel wat druk en stress met zich mee. Zeker als er dan ook dingen niet lopen zoals gepland. Idealiter zou ik meer rust moeten nemen, mij een tijdje opnieuw terugtrekken en niets doen. Hier is mijn plichtsbewustheid toch iets te sterk voor en kan ik mentaal ook geen rust nemen als ik weet wat er allemaal in de komende weken nog moet gebeuren.
Momenteel heb ik last van migraine aanvallen, nachtzweten waardoor ik heel slecht slaap, pijnlijke gewrichten en spieren, vermoeidheid, brainfog, moeite met concentreren en àbsoluut niet in staat om te multitasken. Het minste achtergrondlawaai brengt me volledig in de war. Ook het mooie zonnetje en het stralende weer van de afgelopen dagen zijn moeilijker te verdragen (te fel licht).
Hoe lang duurt zo'n flare-up? I wish I knew! Dit is heel onvoorspelbaar en elke keer anders. Wellicht ben ik er nog lang niet van af, gezien ik in de aanloop ben naar de start van mijn behandeling, en die behandeling zal op zijn beurt een flare-up triggeren. Een herval getriggerd door de start (of verandering) van je behandeling noemt men een Herxheimer (of kortweg Herx) reactie. Binnenkort vertel ik hier meer over.
コメント